මට මං ගැන දුක නැති
නුඹ‍ටම මම කැප වෙමී
කදුලු වල‍ට ඉඩ නොදි
සිනා කුසුම්
පුදදෙමී
අනේ නුඹට තුරුලු වි
නුඹේ දුකත් අරගමී
කදුලු නුඹට බර වැඩි
ඒ බර මගේ කර ගමී
නුඹ යන දින දුකමදී
නොපෙනෙන්න‍ට වැළපෙමී
ඒ දුක් ගිනි මැද‍ට වී
නුඹට සිනා පළදමී
Wednesday, August 18, 2010
පෙම් හිත කවදත් මලක් වගේ
අපි හමුවෙනවා නම් ආයෙත් හමුවෙමු
කදුළු හලමු පොඩි එවුන් වාගේ
මහවැසි වැටිලා
පිටාර ගලනා ගගක් වගේ
අත්වැල් ප‍ටලා සිනාසිසී යමු
ඉමක් කොනක් නැති පාර දිගේ
කතා නොකර අපි
ඔහේ බලා ඉමු
නොසැලී මහනුග රුකක් වගේ
සිහින දර‍ා ගෙන පැතුම් පුරා ගමු
අග මුල නොපෙනෙන
අහස වගේ
කවදත් අප සිත් තැළි පෙළී යයි
පෙම් හිත කවදත් මලක් වගේ
ගොලු වු හදවතක්
සීත මිදුමු බොද වුනාදෙන්
පාට දේදුනු මැකි ගිය දෙන්
රන් සමනලුන්
යලි නාවදෙන්
දැන් ඉතින් මා ඔබේ නොවේ නම්
කෝ එදා දුටු චමත්කාරය
දුරස් වු එ සුන්දරත්වය
ඇස් ඉදිරියේ නිලංකාරය
තව සිතිමත් භයන්කාරය
පායන්න‍ට එපා හිරු සදු
කුමක‍ටද මේ සුළග මද මුදු
පිපෙන්නේ ඇයි තවත්
කෞමදු
තව හදවතක් වුනා අද ගොලු
