හමා එන මහා පාලු සුළගක්
කුටිය වෙත හිමින් ගලයි
හි‍තේ මතුවන කදුළු මතකය
දෙනෙත් කොනකින්
බිමට වැටෙයි
ළගින් ලං වි එදා අප වුන්
මතක සැමරුම් බෝමයි
සිනා වෙන්නනේ කේලෙස දෝ මා
කියා දෙනවද නුඹ ඉතින්
පාළුව තනිකම හදට ලං කර
ඇත දුරකට ගියා නුඹ අද
සැගව ඉන්නේ කොහොමදෝ මා
නුඹ‍ට බැදි පෙම සිතේ සගවා
පෙරුම් පිරුවා පැතුම් පැතුවා
නුඹ ලග‍ට වි එදා මෙන්
කියන් සඳ නුඹ නොමැති ලෝකෙක
එ පැතුම් අද වැළලි ගොසින්
නුඹ සොයන්න‍ට
සිත පවසන මුත්
නුඹ දුරයි
නුඹ දුර ගිහින්
කදුළු දිය කර තනිව හඩමී මම
නුඹ‍ට සිහිකර ආදරේන්
