තරහක් නැහැ

අරැත් තනන්න‍ට නුඹේ ජිවිතේ

තැබු පියවර අහුරාලා

ඉගිල ගියා නුඹ ආයෙත් සැරයක්

ඇගේ ලොවේ රන් විමන් සොයා

තරහක් නැ නුඹ යන්න‍ට හැදුවත්

මගේ පැතුම් ලොව බිදදලා

මගේ සතුටත් නුඹ‍ට එවා මම

බලා හිදිමී මග

කදුලු දාරා

බිදුනු මාලිගා

සිතුම් වසග කල

නුඹේ ‍‍පෙම අභියස

අසරණ වුවා මාපෙරදා

ලොවින් නිගා ලැබ

දුකින් නුඹේ ලග

රිදුම් දරාගෙන මා උන්නා

පැතුම් බිදෙන් බිද ගරා වැටෙන බව

දෝරෙ ගලන කදුලින් දැනුනා

පෙමින් නුඹේ ලග ඉන්නා පැතුම‍ට

බෝහෝ සෙයින් නුඹ දුක් දුන්නා

හින එකින් එක බිදි වැටෙද්දිත්

ඇස තුල නුඹ හැංගි උන්නා

අහස උස‍ට බැදි පැතුම් මාලිග

දෙදරා පය පාමුල වැටුනා

................................